Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

Η "Κιβωτός του Κόσμου"

Μια συνέντευξη του ιδρυτή της Κιβωτού Πατέρα Αντώνιου στο parapolitiki. blogspot.
...
Μας είπατε πριν ότι τα παιδιά είναι γραμμένα στα Δημόσια Σχολεία της περιοχής...

Τα παιδιά πάνε κανονικά στο σχολείο και έρχονται μετά στην Κιβωτό όπου υπάρχουν δάσκαλοι και καθηγητές όλων των ειδικοτήτων οι οποίοι εθελοντικά βοηθούν τα παιδιά στα μαθήματα τους. Τα παιδιά μετά το σχολείο έρχονται εδώ , τρώνε το μεσημέρι, διαβάζουν και μετά ξεκινούν τα φροντιστήρια.

Φροντιστήρια μέσα στην Κιβωτό;

Φυσικά. Έχουμε 4 τμήματα με όλα τα μαθήματα. Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία κτλ .

Όλα δωρεάν;

Δωρεάν. Από εθελοντές. Πολλοί καθηγητές έρχονται στον Κιβωτό με το που σχολάνε από τα Δημόσια Σχολεία για να βοηθήσουν.
[...]
Τα παιδιά που προέρχονται από άλλες χώρες έχουν κανονικά τα απαραίτητα χαρτιά; Υπάρχει και το γνωστό πρόβλημα με την υπηκοότητα. Υπάρχουν παιδιά μεταναστών 2ης και 3ης γενιάς τα οποία το κράτος δεν αναγνωρίζει σαν Έλληνες πολίτες. Πώς αισθάνονται αυτά τα παιδιά;

Είναι λίγο παράξενο και τα κάνει πολλές φορές να αποξενώνονται από την Ελλάδα. Εμείς άλλα τους λέμε στην Κιβωτό αλλά δυστυχώς άλλα βρίσκουν μπροστά τους στην ζωή. Εμείς πάντως προσπαθούμε και λειτουργούμε σαν μια μεγάλη οικογένεια.
Είναι λίγο παράλογο πάντως αυτό που συμβαίνει καθώς βλέπουμε άλλα κράτη να έχουν ενσωματώσει τους ξένους πληθυσμούς ενώ εμείς τους «διώχνουμε».
Μα φυσικά και είναι παράλογο, αν και είναι πλέον αρκετά μεγάλος ο αριθμός των μεταναστών. Πάντως, να ξέρετε ότι υπάρχουν παιδιά από άλλες χώρες τα οποία έχουν μεγαλώσει εδώ, δεν έχουν επισκεφθεί ποτέ την πατρίδα τους και δεν μπορείς να τα ξεχωρίσεις με τίποτα από τα Ελληνόπουλα! Ίσως από το χρώμα ή την φωνή καμιά φορά! Αν μιλήσετε μαζί τους, θα εντυπωσιαστείτε. Είναι παιδιά που έχουν λάβει την ελληνική Παιδεία, έχουν αναπτύξει την σκέψη τους, είναι ιδιαίτερα πνευματικά, εκκλησιάζονται συχνά και είναι παιδιά μοντέρνα και ιδιαίτερα καλλιεργημένα. Τα περισσότερα αγόρια μάλιστα θέλουν να πάνε στον Στρατό! Αλλά υπάρχει πρόβλημα και η Πολιτεία δεν το καταλαβαίνει…

Η Κιβωτός του Κόσμου δραστηριοποιείται εδώ και περίπου 11 χρόνια. Κάποια από τα παιδιά της πρώτης γενιάς είναι σήμερα νέοι άνθρωποι που σπουδάζουν, εργάζονται κτλ. Επέστρεψαν στην Κιβωτό να σας βοηθήσουν με νέους ρόλους; Υπάρχει ισχυρός δεσμός με την Κιβωτό;

Φυσικά. Τα παιδιά δεν ξεχνούν. Ο χώρος αυτός τα μεγάλωσε. Και αυτός είναι και ο στόχος μας. Να βοηθήσουμε τα παιδιά να σταθούν στα πόδια τους. Να είναι αυτόνομα και ανεξάρτητα. Να μην έχουν την ανάγκη μας. Γι’ αυτό είναι και το πρόγραμμα μας ιδιαίτερα αυστηρό στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Γιατί αργά ή γρήγορα η μόρφωση θα σου επιτρέψει να βγάλεις τα δικά σου χρήματα, να κάνεις το δικό σου σπιτικό και να μην μένεις στο παρελθόν σαν θύμα. Γιατί τα παιδιά αυτά θα τα βόλευε να ζουν και να σκέφτονται σαν «θύματα». Θα τα βόλευε να αφαιρέσουν από τον εαυτό τους τις ευθύνες που του αναλογούν και να τα φορτώνουν όλα στους άλλους. Θα ήταν καταστροφικό να λένε συνέχεια στον εαυτό τους ότι «φταίει η μάνα μου που έχει μπλέξει, ο πατέρας μου...κτλ». Έτσι γίνονται θύματα. Εμείς προσπαθούμε να βγάλουμε τον πόνο και τον θυμό από μέσα τους. Τους ζητάμε να κοιτάξουν τον εαυτό τους. Λένε ότι «ο Θεός ορφανά κάνει, άμοιρα δεν κάνει». Να δουν ότι έχουν μια ευκαιρία μέσω της Κιβωτού. Να ξεφύγουν. Και μετά να μπορέσουν να δώσουν και ένα χέρι βοηθείας στην μάνα τους ή τον πατέρα τους οι οποίοι έχουν κι αυτοί ανάγκες. Να «ξεκολλήσουν».

Διαβάστε όλη τη συνέντευξη και το αφιέρωμα από το parapolitiki. blogspot.com
Επισκεφτείτε κατόπιν την ιστοσελίδα της Κιβωτού του Κόσμου.

Πέμπτη 21 Μαΐου 2009

H ένωση των Επτανήσων και οι ριζοσπάστες βουλευτές

Οι Ριζοσπάστες βουλευτές και η ένωση των Επτανήσων (21-5-1864).

«Ας σπάσουμε σύρριζα το σάπιο και ξερό δένδρο
της Πολιτείας και να κόψουμε τις δηλητηριώδεις ρίζες του με τον πέλεκυ της ελευθεροτυπίας, για να φυτέψουμε δένδρον αυτόχθον, ελληνικόν».

έγραφε ο
Γερ. Μαυρογιάννης, δημοσιογράφος και ιστορικός ύστερα, που εμπνεύστηκε τον «‘Ύμνο των Ριζοσπαστών» αρθρογραφώντας στο «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ» της Κεφαλλονιάς.

Από την ίδια εφημερίδα μάθαμε τη φρικτή καθημερινότητά τους και τη νοοτροπία των αποικιοκρατών:

«Οι Προστάτες σφίγγουν περισσότερο τις αλυσίδες. Δεσμεύουν τα υπάρχοντα, μαστιγώνουν ιερείς και πολίτες, συμμαχούν με κατά φαντασίαν αριστοκράτες, μεταχειρίζονται κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσον για να καταδιώξουν και να σβήσουν το εθνικό μας φρόνημα».

Και ο ανώνυμος νησιώτης, επίσης, απευθυνόμενος στον κατακτητή ερωτά:

«Και επιστέψατε ότι ελησμονήσαμε την αρχαίαν ελληνικήν καταγωγή μας, τη θρησκεία, τη γλώσσα, τα ήθη, το χαρακτήρα και τα αίματα που πρόσφατα χύθηκαν για να σηκωθεί το έθνος μας; Και δεν βλέπομε τους Άγγλους που, ενώ γεννιούνται στο έδαφός μας ή τρέφονται από τους ιδρώτες μας, θέλουν μολοντούτο να λέγονται και να είναι Άγγλοι; Εμείς τους τιμάμε γι’ αυτό και τους σεβόμαστε, γιατί ο εθνισμός στον κόσμο τούτο δεν έχει αντάλλαγμα».

από το άρθρο της Αδαμαντίας-Ανδρονίκης Σπαθάτου στο Αντίβαρο.

ΤοΚόμμα των Ριζοσπαστών ήταν Ελληνικό πολιτικό κόμμα στα Επτάνησα και στις Ηνωμένες Πολιτείες των Ιονίων Νήσων και θεωρείται το πρώτο πολιτικό κόμμα που ιδρύθηκε στην Ελλάδα με κομματική δομή.


Το κόμμα των Ριζοσπαστών ιδρύθηκε το 1848 και διαλύθηκε αμέσως μετά την ένωση των Ιόνιων νήσων με την Ελλάδα το 1864, ήταν ενάντια στην Αγγλική κατοχή των Ιόνιων νήσων και υπέρ της ένωσης με την Ελλάδα. Η Αγγλία είχε αναλάβει την προστασία του νέου κράτους που δημιουργήθηκε με την Συνθήκη των Παρισίων το 1815 η οποία προέβλεπε την προστασία του ελευθέρου και ανεξαρτήτου κράτους των Ηνωμένων Πολιτειών των Ιονίων Νήσων, αλλά αντί για προστασία είχε επιβάλει καθεστώς αποικίας. Το κόμμα των Ριζοσπαστών εναντιωνόταν στην Αγγλική κατοχή με κύριο αίτημα την ένωση.


Οι Ριζοσπάστες με την πολιτική τους καθοδήγηση ξεσήκωναν τον λαό ενάντια στην Βρετανία και υπέρ της ενώσεως. Στις 26 Νοεμβρίου 1850 ο Ριζοσπάστης βουλευτής Ιωάννης Δετοράτος Τυπάλδος σε μια ενθουσιώδη βουλή προτείνει το ψήφισμα για την ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα. Το ψήφισμα το υπέγραψαν και οι Γεράσιμος Λιβαδάς, Ναδάλης Δομενεγίνης, Γεώργιος Τυπάλδος, Φραγκίσκος Δομενεγίνης, Ηλίας Ζερβός Ιακωβάτος, Ιωσήφ Μομφεράτος, Τηλέμαχος Παΐζης, Ιωάννης Τυπάλδος, Άγγελος Σιγούρος – Δεσύλλας, Στ. Πυλαρινός, Χριστόδουλος Τοφάνης. Η Βρετανία απάντησε με διωγμούς, συλλήψεις, φυλακίσεις, εξορίες και κλείσιμο των εφημερίδων. Οι δύο μεγάλοι πρωταγωνιστές εξορίζονται, ο Ηλίας Ζερβός στα Αντικύθηρα και ο Ιωσήφ Μομφεράτος στην Ερεικούσα. Η οργάνωση των Ριζοσπαστών ουσιαστικά διαλύεται. Τότε στον χώρο των ριζοσπαστών εμφανίζεται ο Κωνσταντίνος Λομβάρδος, επικεφαλής των νέων Ριζοσπαστών. Ο Λομβάρδος ακολούθησε διαφορετική πολιτική από τους προκατόχους του και επιζητούσε μόνο την ένωση.

Το 1862 Ηλίας Ζερβός ως Πρόεδρος τότε της Βουλής ανεβαίνει στο βήμα και προτείνει την αναστολή του εθνικού ζητήματος και την ψήφιση διαφόρων βελτιώσεων με τις οποίες θα ανακουφιζόταν ο επτανησιακός λαός. Μαζί του τάχτηκε ο Ιωσήφ Μομφεράτος και οι παλιοί ριζοσπάστες, ενώ ο Λομβάρδος και νέοι ριζοσπάστες διαφώνησαν με αποτέλεσμα τη διάσπαση των ριζοσπαστών σε αληθινούς ή παλιούς Ριζοσπάστες (Κόμμα Αληθινών Ριζοσπαστών) που απέβλεπε σε ένωση με την Ελλάδα, ανεξαρτησία και δικαιοσύνη, με αρχηγούς τον Ηλία Ζερβό-Ιακωβάτο και τον Ιωσήφ Μομφεράτο, και σε Κόμμα των Ενωτικών Ριζοσπαστών (Νέοι ριζοσπάστες) ή απλά ενωτικών, που απέβλεπαν απλά και μόνο σε ένωση με την Ελλάδα, με αρχηγό τον Κωνσταντίνο Λομβάρδο.

[…]


Όταν άρχιζε μέσα σε δύσκολες περιστάσεις τη σταδιοδρομία του το Ελληνικό κράτος (1832) και διαμορφώνονταν των Ελλήνων η μεγάλη Ιδέα (1844), εύλογο αυτό ήταν να ασκεί έλξη προς τους Επτανήσιους, αφού μάλιστα πολλοί Επτανήσιοι πρωτοστατούσαν στην οικοδόμηση του Νέου Ελληνικού κράτους (Καποδίστριας, Μεταξάς). Έτσι σταδιακά άρχισε να διαμορφώνεται το αίτημα για Ένωση με την ευρύτερη ελληνική πατρίδα. Το αίτημα αυτό κατά τη δεκαετία του 1840 έπαιρνε ολοένα ευρύτερο περιεχόμενο (κοινωνικό, πολιτικό, εθνικό) και μαχητική έκφραση (μαχητικές εκδηλώσεις του Σταυρού (ΣΕΠ 1948), εξέγερση της Σκάλας (1849).


Τότε διαμορφώθηκαν στα Ιόνια νησιά τρία κόμματα ή πολιτικά μορφ
ώματα:

1) Oι Προστασιανοί. Ευγενείς και άλλοι που εξαρτούσαν τα ενδιαφέροντα και τα συμφέροντα τους από την αγγλική παρουσία.


2) Οι Μεταρρυθμιστές. Κόμμα που προέβαλε την ανάγκη μεταρρύθμισης του Συντάγματος του 1817, που τόνιζε την ανάγκη ανόδου του μορφωτικού επιπέδου των Επτανησίων και μετέθετε την Ένωση στο απώτερο μέλλον.


3) Οι Ριζοσπάστες. Παράταξη η οποία σε αδιαχώριστη ενότητα πρόβαλε τις αρχές της Ελευθερίας, της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Λαϊκής Κυριαρχίας
και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης.

Προωθούσαν θαρραλέα και μαχητικά το αίτημα της Ένωσης. Συνδέθηκε με κινήματα και ηγετικές μορφές της Επαναστατικής Ευρώπης και διακήρυξε την ανάγκη ίδρυσης μιας Ευρωπαϊκής Συμπολιτείας στη βάση της αλληλεγγύης των λαών. Στις 26 Νοεμβρίου του 1850 η κινητοποίηση είχε φθάσει στη κορύφωσή της. Ήταν μια αξέχαστη στιγμή στους αγώνες του Επτανησιακού λαού, όταν ο Ριζοσπάστης βουλευτής Ιωάννης Δετοράτος-Τυπάλδος, σε μια ενθουσιώδη Βουλή, προτείνει το ψήφισμα για την Ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα. Το ψήφισμα έλεγε: «Επειδή η Ανεξαρτησία, η Κυριαρχία και η Εθνικότης εκάστου λαού είναι δικαιώματα φυσικά και απαράγραπτα διακηρύττει ότι η ομόθυμος, στερεά και αμετάτρεπτος θέληση του Επτανησιακού λαού, είναι η ανάκτηση της ανεξαρτησίας τους και η ένωση αυτού με το λοιπό Έθνος του, την απελευθερωμένη Ελλάδα». Το ψήφισμα αυτό υπέγραψαν οι: Γεράσιμος Λιβαδάς, Ναδάλης Δομενεγίνης, Γεώργιος Τυπάλδος, Φραγκίσκος Δομενεγίνης, Ηλίας Ζερβός-Ιακωβάτος, Ιωσήφ Μομφεράτος, Τηλέμαχος Παϊζης, Ιωάννης Τυπάλδος, Άγγελος Σιγούρος-Δεσύλλας, Στ. Πυλαρινός, Χριστόδουλος Τοφάνης.

Πηγή: filosofia.gr (επιλογή)

Τετάρτη 20 Μαΐου 2009

Στη σειρά και το... netbook Latitude 2100

Μπορεί μέχρι πρότινος η προϊοντική γραμμή των φορητών ηλεκτρονικών υπολογιστών Latitude της Dell να απευθυνόταν στους επαγγελματίες χρήστες, εντούτοις όμως η εταιρεία αποφάσισε να πραγματοποιήσει μια δραστική "στροφή", θέλοντας να διεισδύσει στην ταχέως αυξανόμενη αγορά των μαθητών και κατ΄ επέκταση των σχολείων.

Πως; Ακολουθώντας την... πεπατημένη των τελευταίων μηνών: Δημιουργώντας ένα netbook! Συγκεκριμένα, το Dell Latitude 2100 έχει σχεδιαστεί έχοντας κατά νου τη χρήση και αξιοποίησή του εντός των ορίων μιας σχολικής αίθουσας. Υπό αυτό το σκεπτικό, η εταιρεία έχει αυξήσει το βαθμό προστασίας του, καθώς έχει επενδύσει το εξωτερικό του με ειδικό ελαστικό υλικό, ενώ του έχει προσθέσει και ένα αντιμικροβιακό πληκτρολόγιο! Διαθέτει μια οθόνη 10,1 ιντσών, στηρίζεται σε επεξεργαστή Intel Atom N270 και παρέχει ασύρματη συνδεσιμότητα 10/100/1000G Gigabit Ethernet.

Παράλληλα, οι χρήστες μπορούν να επιλέξουν σκληρό δίσκο ή solid state drives για το ζήτημα της αποθήκευσης δεδομένων που με τη σειρά τους μπορούν να εκτείνονται μέχρι τα 250 ή 16 GB αντίστοιχα. Όσο για την μνήμη, και ανάλογα με την διαμόρφωση μπορεί να προσφερεθεί 512 MG ή 1 GB DDR2.

Μάλιστα, η Dell θέλοντας να αυξήσει ακόμη περισσότερο την πρακτικότητα της χρήσης του Latitude 2100, του έχει προσθέσει ένα ειδικό λουρί που μπορεί να περαστεί στον ώμο, έτσι ώστε οι μαθητές θα κουβαλούν ως άλλη σχολική τσάντα το εν λόγω netbook. Έχει μια κλασική μπαταρία τριών κυψελών, ζυγίζει περίπου 1,3 κιλά και διατίθεται σε πέντε διαφορετικά χρώματα.

Τέλος, το Dell Latitude 2100 netbook διατίθεται με επιλογή προεγκατεστημένου λειτουργικού συστήματος Windows XP Home, Vista Home Basic ή Linux Ubuntu. Η δε τιμή του διαμορφώνεται στα 369 δολάρια.
Πηγή: Capitaltech

Δείτε κι ένα σχετικό video που βρήκα.


Τα netbooks φαίνεται να έχουν την τιμητική τους. Δε θα ήταν χρήσιμο μια επιτροπή του ΥΠΕΠΘ συσταθεί για να γνωμοδοτήσει σχετικά με την καλύτερη πρόταση ανάμεσα στα laptops, τα netbooks, τα e-books και ό,τι τέλος πάντων προτείνεται;
Νομίζω πως απλά, ρηχά και επιδερμικά, εκείνο που ενδιαφέρει είναι η αύξηση της διείσδυσης στις ευρυζωνικές συνδέσεις. Η εκπαίδευση συνιστά... "παράπλευρη.... ωφέλεια".

Τρίτη 19 Μαΐου 2009

Ημέρα Καινοτομίας. Microsoft Surface

Δείτε το ενδιαφέρον video. Το βρήκα στο TechblogTV.

Κυριακή 17 Μαΐου 2009

Ένας φιλόλογος αποχαιρετά τους αποφοίτους του

Μια διαφορετική επιστολή στους τελειόφοιτους του 2ου Λυκείου Βριλησίων από τον καθηγητή τους, Γ. Κουβαρά

Του Τακη Kαμπυλη

Πέρυσι τέτοια εποχή οι τελειόφοιτοι του 2ου Λυκείου Βριλησσίων βρήκαν στα θρανία τους μία επιστολή. Hταν από τον φιλόλογό τους (και σεβαστό δάσκαλο) Γιάννη Κουβαρά. Αυτοί μπροστά σε μια μεγάλη αρχή, ο Γ. Κουβαράς κοντά στη συνταξιοδότηση. Γιατί την έστειλε στους μαθητές του;

Διότι «η ευτυχία δεν ανεβαίνει στα ρετιρέ επειδή λαχανιάζει. Αλλά το 2ο Λύκειο Βριλησσίων είναι ρετιρέ και πάσης Ελλάδος. Σύμφωνα με τα στατιστικά πλασάρεται στη 10άδα ανάμεσα στα 3 χιλιάδες λύκεια όλης της χώρας. Και βέβαια προτιμώ ένα σχολείο που βγάζει ευτυχισμένους οδοκαθαριστές από ένα που βγάζει νευρωτικούς επιστήμονες, σήμερα που έχουμε έλλειμμα ευτυχίας και πλεόνασμα επιστημόνων (...) Το 2ο Βριλησσίων είναι ευτυχισμένο γιατί πολλές φορές τελειώνατε το μάθημα και δεν φεύγατε (από τον συνήθη τόπο του εγκλήματος) μένατε στον χώρο του σχολείου, συζητούσατε, περιμένατε τους φίλους σας από άλλα τμήματα, νιώθατε δικό σας τον χώρο. Αυτό το γεγονός με συγκινεί, το εκλαμβάνω ως βαρόμετρο υγείας κι ευτυχίας, ως άμυνα συλλογικότητας που τόσο τη χρειαζόμαστε (επικοινωνώ άρα υπάρχω...)».

«Το καλλίτερο σχολείο»

Ο καθηγητής εξηγεί στα «παιδιά» του στη συνέχεια της επιστολής του πως «το καλλίτερο σχολείο δεν είναι εκείνο που έχει τις περισσότερες επιτυχίες (οι στατιστικές είναι σαν τα μαγιώ, δείχνουν πολλά αλλά κρύβουν τα ουσιωδέστερα). Το καλλίτερο σχολείο είναι εκείνο που οι μαθητές του το μισούν λιγότερο. Σ’ αυτό ήθελα να με κρίνετε».

Η επιστολή είναι από έναν μεγάλο φιλόλογο. Και ισορροπεί ανάμεσα σε στίχους, συμβουλές, σκέψεις και παιχνίδια λόγου. Είναι μια άλλη γλώσσα, με άλλες προτεραιότητες για έφηβους γεμάτους άγχος και χωρίς χρόνο. Κι ο Γ. Κουβαράς το ξέρει αυτό: «Σπαταλήστε τη μισή νιότη σας σε ουτοπίες. Την υπόλοιπη στα έργα της θάλασσας, στα έργα της αγάπης. Ανοίξτε πανιά στο Αδύνατο. Για να φτάσετε στο δυνατό. Αριστοκράτες στην τέχνη, στους τρόπους. Δημοκράτες στη ζωή. Ή αλλιώς μάγκες στα αλώνια, κύριοι στα σαλόνια. Το επαναλαμβάνω. Κανείς δεν ψήλωσε κονταίνοντας τους άλλους. Μόνο ασκήσεις σε μονόζυγο δίνουν πόντους “για να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα και θα δούμε τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν, τα μάρμαρα να λάμπουν στον ήλιο, τη θάλασσα να κυματίζει. Λίγο ακόμα να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα”. Σεφερικά και σταθερά Ψηλά τις καρδιές (...)».

«Σπαταλήστε χρόνο, αλλιώς πώς θ’ ανακαλύψετε τη ζωή; Η ζωή είναι ωραία αλλά τα ’χει φτιάξει με άλλον. Επιμένετε και θα σας ενδώσει και δώσει. Αλλά επιμένετε (“επιμένετε και στον εαυτό σας να σας απαντήσει. Μην του επιτρέπετε υπεκφυγές”). Μην εμπιστεύεστε τα εύκολα. Απογοητεύουν εύκολα. Να είστε αναγεννησιακοί de omnibus dubitandum για όλα να αμφιβάλλετε εκτός από ένα (“γιατί και η αμφιβολία πρέπει κάπου να πατάει”, Wittgenstain), την Αγάπη (η αμφιβολία στην αγάπη είναι αμαρτία)... Να λέτε τα άσχημα μπροστά στους φίλους σας. Τα καλά τους πίσω τους. Αντιγράψτε τα καλά του Μείζονος Ελληνισμού. Διαγράψτε τα άσχημα του Μίζερος Ελληνισμού. Μην κόβετε φλέβες, κόψτε λ.χ. το κάπνισμα. Μη χτυπάτε ενέσεις, εν ανάγκη χτυπήστε το κεφάλι σας στον τοίχο, ίσως πάρει μπροστά. Μην τα βάζετε με το γείτονα. Δεν είναι εχθρός. Ο εχθρός είναι μέσα μας, τα ελαττώματά μας. Αυτά πολεμήστε και περιορίστε. Μην καίτε τα βιβλία στο τέλος της χρονιάς. Μυρίζει καμμένη σάρκα, καμμένα μυαλά από Αουσβιτς μεριά. Κάψτε καλλίτερα προλήψεις, προκαταλήψεις και λοιπά λιπαρά. Τα βιβλία είναι για να φωτίζουν. Φωτιστείτε και αυτοαναναφλεχθείτε οι ίδιοι με βιβλία. “Αν δεν καείς εσύ, αν δεν καώ εγώ πώς θα γεννούνε τα σκοτάδια φως; (Χικμέτ). Εκεί που καίνε βιβλία, μία μέρα θα καίνε ανθρώπους” (Τόμας Μαν το 1933 δηλ. το 1943 ήταν κοντά)».

«Μακρύς ο δρόμος»

Η επιστολή στους μαθητές του 2ου Λυκείου ξεκινάει με Εμπειρίκο: «Πάρε τη λέξη μου Δος μου το χέρι σου» και συνεχίζει με το «Μακρύς ο δρόμος απ’ την ανία της εκπαίδευσης στη μαγία της Παιδείας, στη μαγγανία της. Διανύστε τον όμως. Εν ανάγκη με τα γόνατα, και ματωμένα. Αξίζει! (...) Μην περιορίζετε την πραγματικότητα στα 21cm της TV (έγχρωμη TV, ασπρόμαυρη ζωή), όταν η πραγματικότητα είναι απεριόριστη και κυρίως υπάρχουν τόσες πραγματικότητες όσες μπορείς να φανταστείς. Φτιάξε τη δική σου, ομορφότερη από όλες τις άλλες. Είπαν την TV μηχανισμό αχρήστευσης του ανθρωπίνου βλέμματος. Μην αχρηστεύετε το πολυτιμότερο. Αναγνώστε πρόσωπα, το πιο συναρπαστικό και ωραίο ανάγνωσμα που υπάρχει.(...) Ο μόνος ιερός τόπος που υπάρχει, μάλλον ο πιο ιερός, είναι το ανθρώπινο πρόσωπο. Γι’ αυτό στην Κόλαση οι άνθρωποι είναι δεμένοι πιστάγκωνα πλάτη με πλάτη. Υπάρχει κόλαση/τιμωρία μεγαλύτερη από τη στέρηση του βλέμματος του άλλου;»

Και η επιστολή στους μαθητές καταλήγει: «Η ζωή είναι μιγαδική και μαγική. Εμπεριέχει και τη φαντασία. Οξυγονώστε την συχνότερα. Εκανα για σας λιγότερα από όσα ήθελα και περισσότερα από όσα μπορούσα. Ο αη-Αλύπιος ας σας έχει όλους καλά».

Προοπτική

Υπάρχουν και αυτοί οι καθηγητές -υπάρχουν κι αυτοί οι τυχεροί μαθητές -υπάρχει κι αυτή η αντίληψη που δικαιώνει το δημόσιο σχολείο, υπάρχει κι αυτή η προοπτική για τους νέους. Και περισσότερο απ’ όλα υπάρχει το φρένο στον μονόδρομο των εισαγωγικών εξετάσεων ως ικανή και αναγκαία συνθήκη για την επιτυχία. (Είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη αλλά για την οικονομία και την παραοικονομία).

Captain-my Captain, μία ακόμη φορά που έδειξες πως η ποίηση είναι στην πραγματικότητα παρά στη φαντασία... Τυχεροί οι μαθητές σου. Τους αφαίρεσες την ημερομηνία λήξης.

Πηγή: Καθημερινή

Δευτέρα 11 Μαΐου 2009

Κοιμήθηκε ο Ευγένιος Σπαθάρης.

Από την τελευταία συνέντευξη του μεγάλου Ευγ. Σπαθάρη
"Ο Καραγκιόζης παιζόταν στην ελληνική γλώσσα ακόμη και το 1821, αλλά ήταν ένα θέαμα ακατάλληλο για γυναίκες και παιδιά. Επρόκειτο άλλωστε για θέατρο που περιόδευε από περιοχή σε περιοχή ξεκινώντας κυρίως από την Κωνσταντινούπολη. Ο πρώτος που έφερε την τέχνη στην ελλάδα ήταν ο Γιάννης ο Μπράχαλης, μεταξύ 1850 και 1860. Αλλά είναι στις αρχές του 1900 που μπορούμε να μιλάμε για ελληνικό Καραγκιόζη, δηλαδή χωρίς τουρκικά στοιχεία στη θεματολογία. Αν και ο εξελληνισμός του ξεκίνησε στην Ήπειρο, κορυφαίος δημιουργός αναδείχτηκε ο Πατρινός ψάλτης Δημήτριος Σαρδούνης, γνωστός ως "Μίμαρος"».

Πηγή: συνέχεια στα ΤΑ ΝΕΑ

Δείτε τη συνέντευξή του από την εκπομπή Ιχνηλάτες της ΕΡΤ.

Τρίτη 5 Μαΐου 2009

Ευρυζωνική σύνδεση και στα σχολεία της Κέρκυρας

Η δημιουργία ευρυζωνικών δικτύων για την παροχή δωρεάν internet στους πολίτες ως το τέλος του 2009, στα πλαίσια του προγράμματος «Κοινωνία της Πληροφορίας», ήταν το αντικείμενο σύσκεψης η οποία πραγματοποιήθηκε σήμερα το πρωί (29-4-09) υπό την προεδρεία του Νομάρχη με τη συμμετοχή της προϊσταμένης του προγράμματος του Υπουργείου Οικονομικών Λίνας Πέλκα, του προέδρου του Επιμελητηρίου Γιώργου Χονδρογιάννη, του Δημάρχου Κερκυραίων Σωτήρη Μικάλεφ, Θιναλίων Σπύρου Βάρελη, Λευκιμμαίων Σπύρου Γατσούλη, Φαιάκων Μιχάλη Κάρρα, του προέδρου του Τοπικού Συμβουλίου Νέων του Δ. Κερκυραίων Νίκου Καλόγερου και τεχνικών συμβούλων.
Η ανάπτυξη των νέων σημείων WiFi Hotspots προβλέπει την κάλυψη ανοικτών δημόσιων κεντρικών σημείων σε τέσσερις περιφερειακούς δήμους του νομού μας και στην πόλη της Κέρκυρας, με ασύρματα δίκτυα δωρεάν ευρυζωνικής πρόσβασης.
Διαβάστε ολόκληρο το δελτίο τύπου της Ν.Α. Κέρκυρας

Τα παραπάνω σημαίνουν πολύ απλά πως μέχρι το τέλος του έτους θα υπάρχει δυνατότητα για ελεύθερη ευρυζωνική σύνδεση στα σχολεία της πόλης μας. Θα μπορούμε σε κάθε πλέον τάξη (όχι μόνο στο εργαστήριο) να έχουμε γρήγορη σύνδεση στο Διαδίκτυο. Πιο τυχεροί φαίνονται να είναι οι μαθητές της Α΄Γυμνασίου, αν τελικά ευοδωθεί το σχέδιο αγοράς ενός laptop. Πώς όμως θα μπουν στην εκπαιδευτική πράξη, αν προηγουμένως δεν υπάρξει και η σχετική διευρυμένη επιμόρφωση των συναδέλφων; Θ' αρχίσουμε να τρέχουμε για ... να προλάβουμε ή... θα το ανακαλύψουμε κι αυτό εκ των υστέρων;

Δευτέρα 4 Μαΐου 2009

Τυπώστε βιβλία όσο γρήγορα φτιάχνετε έναν espresso (Espresso book machine)


Του Κωστα Δεληγιαννη (εφημ. Καθημερινή)

«Καθήστε, κύριε. Μέχρι να πιείτε τον καφέ σας, το βιβλίο που μάς παραγγείλατε θα έχει τυπωθεί»... Αυτή η σκηνή, θα αποτελεί συνήθη καθημερινότητα και στο (μελλοντικό) βιβλιοπωλείο της γειτονιάς, με την «παρουσία» ενός ρομποτικού τυπογράφου.

Αλλωστε, η αρχή έγινε. Από αυτόν το μήνα, όποιος πελάτης θέλει να αγοράσει ένα βιβλίο από το υποκατάστημα των βρετανικών βιβλιοπωλείων Blackwell στην οδό Charing Cross, στο Λονδίνο, και αυτό δεν υπάρχει στα ράφια, δεν θα χρειάζεται απαραίτητα να το παραγγείλει. Αν το βιβλίο αυτό συμπεριλαμβάνεται στη λίστα των 500.000 τίτλων που το βιβλιοπωλείο μπορεί πλέον να εκτυπώσει σε λιγότερο από τέσσερα λεφτά, το «φρέσκο» αντίτυπο θα βρίσκεται στα χέρια του. Αρκεί ο υπάλληλος να βρει στην ηλεκτρονική τράπεζα δεδομένων του βιβλιοπωλείου το ψηφιακό αρχείο που αντιστοιχεί στον συγκεκριμένο τίτλο και να δώσει την κατάλληλη εντολή στο Espresso Book Machine, δηλαδή τον ρομποτικό τυπογράφο που θα ετοιμάσει το αντίτυπο τόσο γρήγορα όσο χρειάζεται για να ετοιμαστεί ένας καφές εσπρέσο.

Από αυτό το σημείο κι έπειτα, το Espresso Book Machine αναλαμβάνει όλη τη διαδικασία παραγωγής, αφού θα εκτυπώσει τις σελίδες και το εξώφυλλο, θα μορφοποιήσει το τυπωμένο κείμενο στο ακριβές σχήμα του αυθεντικού αντίτυπου, και θα δέσει τις σελίδες και το κάλυμμα με μία ισχυρή κόλλα, αντιγράφοντας σχεδόν αυτούσια τη διαδικασία που ακολουθείται και σε ένα παραδοσιακό τυπογραφείο.

Επιπλέον, όπως διαβεβαιώνει η αγγλική αλυσίδα βιβλιοπωλείων, το αντίγραφο από τον ρομποτικό τυπογράφο δεν θα διαφέρει ποιοτικά σε τίποτα από οποιοδήποτε χαρτόδετο αντίτυπο το οποίο έχει δημιουργηθεί με κάποια συμβατική μέθοδο βιβλιοδεσίας: οι σελίδες του θα είναι καλοτυπωμένες και στοιχισμένες, το έγχρωμο εξώφυλλο εξίσου καλαίσθητο όπως και στο πρωτότυπο, ενώ θα είναι τόσο ανθεκτικό στην κακομεταχείριση όσο κι ένα «συμβατικό» βιβλίο. Αποψη που πρωτίστως συμμερίζεται και ο Jason Epstein, «πατέρας» του Espresso Book Machine (ΕΒΜ) και ιδρυτής της αμερικανικής εταιρείας Book On Demand, η οποία επινόησε και εμπορεύεται αυτή την τεχνολογία ρομποτικής τυπογραφίας.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου από την Καθημερινή

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails